روغن گاو: روغنی مفید برای بدن، دارای انواع خواص درمانی و دارویی

روغن گاو هم شفا و هم دوا

 در احادیث معتبر از جمله کتاب کافی برای روغن گاو هم واژه شفا و هم واژه دوا به کار رفته است.

در حدیثی از پیامبر خدا (ص) نقل شده که فرمودند: هرکس یک لقمه چرب شده به روغن حیوانی بخورد، به همان اندازه، بیماری از تن او فرو می ریزد.

مشابه این حدیث، چندین حدیث در کتاب کافی از امام علی (ع)، امام صادق (ع) و امام کاظم (ع) نیز نقل شده است.

نکته ای که در این احادیث نهفته است این که به طور تلویحی اشاره به مصرف محدود و همانند دارو برای روغن حیوانی دارند. نکته دیگر این که در قدیم میزان فعالیت بدنی بسیار بیشتر و سنگین تر از امروز بوده و مصرف این قبیل غذاهای سنگین و پر انرژی لازم و مفید بوده اما، شامل بسیاری از انسان های عصر حاضر با فعالیت کم و مصرف زیاد انواع غذاها نمی شود و مضر خواهد بود.

در چند حدیث از امام صادق (ع) در کتاب معتبر کافی به مضر بودن مصرف روغن حیوانی برای افراد مسن اشاره شده از قبیل: روغن حیوانی چه نیکو خورشی است اما من آن را برای پیر، ناخوشایند می دانم؛ مرد هرگاه به پنجاه سالگی رسید، مباد در حالی که در درون او چیزی از روغن حیوانی است، شب را به بستر رود؛ افراد پیر از روغن حیوانی حذر کنند چراکه با پیر سازگاری ندارد.

می دانیم که در سنین بالا، قدرت هضم کاهش یافته و لذا تجمع مواد زائد در بدن بیشتر اتفاق افتاده و این موضوع در مورد مواد چرب و سنگین همچون روغن ها عینیت بیشتری دارد.

خواص روغن گاو در طب سنتی

در چند حدیث از پیامبر خدا (ص) و امام علی (ع) آمده است که گوشت گاو، بیماری و درد است؛ شیر آن درمان و روغن آن شفاست. هیچ چیز همانند روغن گاو به بدن درنیامده است.

 در احادیث معتبر از جمله کتاب کافی برای روغن گاو هم واژه شفا و هم واژه دوا به کار رفته است.

از این احادیث مشخص می شود که روغن گاو دارای خواص درمانی و دارویی فراوانی است و باید همچون دارو، با دقت و حساسیت مصرف شده تا از منافع آن بهره برد و دچار عارضه هم نشد.

بدیهی است زیاده روی در هر خوردنی و نوشیدنی، دیر یا زود و به درجات مختلف، منجر به بروز عوارض در بدن می شود که روغن گاو هم از این قاعده مستثنی نیست.

همچنین مشخص شد که ترکیب روغن گاو، با بدن و سول ها و اعضا تناسب داشته و می تواند به قسمت ها و بافت های مختلف بدن برسد و لذا اثرات خود را اعمال کند (جنس دیواره سلول ها از چربی است).

روغن گاو دارای مزاج گرم و تر و عذائیت زیاد بوده و خواص دارویی فراوانی هم دارد. در کل این خوردنی، ماده بسیار مفیدی است و حتی به عنوان یك پادزهر نیز از آن نام برده شده است.

در احادیثی به مصرف روغن حیوانی برای چرب کردن برنج پخته و نیل به خواص فراوان آن اشاره شده است. بنابراین می‌‌توان به عنوان افزودنی به مقدار كم روی برنج، خورش‌ها و… از فواید آن بهره‌مند شد.

باید توجه داشت که افراد چاق و یا با مزاج گرم نباید در مصرف آن زیاده روی کنند و یا اصلا نباید مصرف کنند؛ مادامی که دچار اضافه وزن و بالا بودن شاخصه های بیوشیمیایی خون از جمله چربی ها هستند و فعالیت بدنی هم ندارند.

در مصرف معتدل، باعث سلامتی و رشد بدن شده، به اکثر سلول های بدن رسیده و آن ها را تغذیه می نماید و مزاج افراد را هم تغییر نمی دهد.