خواص انگور در طب سنتی: حفظ تعادل مزاج و از غذاهای اصلی انسان

خواص انگور در طب سنتی: حفظ تعادل مزاج و از غذاهای اصلی انسان

از خواص انگور در طب سنتی این است که به دلیل حرارت متعادل مزاج شخص را از حالت اعتدال خارج نمی كند.

همچنین انگور جزء معدود غذاهای اصلی انسان است. با اینكه انسان می تواند خیلی از خوردنی ها را بخورد ولی بسیاری از این ها از نظر طب سنتی، غذا نیستند. پس هر خوردنی، غذا نیست. اما انگور غذاست یعنی شخص می تواند با انگور زنده بماند و زندگی كند.

انگور آب هم هست چون میزان آب مناسبی دارد لذا شرایط لازم و کافی برای حفظ حیات را دارا است.

بهترین نوع انگور دارای رنگ سفید زرد، كاملا رسیده شیرین با حبه بزرگ است كه پوست نازكی داشته و دانه داخل انگوركوچك باشد.

انگور انواع بسیار مختلف و متنوعی دارد كه در خواص تا حدودی متفاوت هستند اما در اصل شبیه همند. هرچه پوست حبه انگور ضخیم تر باشد و دانه داخل آن بزرگتر و سفت تر، هضم آن سخت تر بوده و نفخ بیشتری ایجاد می‌كند؛ بنابراین برای معده های ضعیف بهتر است پوست و دانه میل نشود و پس از جویدن از دهان خارج شود.

انگور رسیده گرم و تر است و هرچه شیرین تر باشد طبع آن گرم تر است. اما در كل مقدار حرارت انگور آن قدر نیست كه مزاج شخص را از حالت اعتدال خارج كند، به همین دلیل جزء غذاهای اصلی انسان قرار دارد و در قرآن هم ازآن نامبرده شده است.

بسیاری از غذاهای اصلی انسان طبع گرم و تر دارند كه انگور و انجیر در این گروه هستند و مزاج شخص را به هم نمی زنند.

در حدیثی از امام صادق (ع) نقل شده است كه پس از حادثه طوفان نوح وقتی آب فرونشست و استخوانهای مردگان پدیدار شد نوح كه این صحنه را دید آشفته و اندوهگین شد، وحی آمد كه انگور سیاه بخور تا اندوه ازبین برود (کتاب كافی).

مشابه این حدیث در چند جای دیگر هم آمده است. در طب هم این نكته مطرح شده است كه انگور شادی آور (مفرح) است و روحیه راخوب می كند. برخی از اثرات شراب هم به این نکته مربوط است.

اما طبق گفته صریح قرآن شریف ضررهای آن بسیار زیاد است بوده، عقل را نیز زایل و انسان را از انسانیت خود خارج می کند؛ لذا حرام است، و باید از آن اجتناب نمود.

خواص انگور در طب سنتی: آداب خوردن انگور

از حضرت رسول اكرم (ص) نقل شده است كه انگور را دانه دانه بخورید چرا كه گواراتر و خوش تر است. نكته ای كه در این حدیث قابل تامل است این است كه انسان بهتر است خوردنی ها و نوشیدنی ها را با آرامش استفاده كند و از آن لذت ببرد.

وقتی انگور دانه دانه میل شود شما به عظمت خدا و شگفتی های این میوه با دقت در آن بیشتر پی می‌برید و تماس آن میوه با پرزهای چشایی بیشتر شده و، بهتر نیز هضم و جذب می‌شود و گوارش بیشتری دارد زیرا انگور میوه نفاخی است و وقتی به آرامی خورده می‌شود نفخش كمتر میگردد چون بیشتر با بزاق که مزاجش گرم است مخلوط شده و بهتر جویده می شود.

این قاعده برای همه خوردنی ها صدق می کند. شخصی به امام باقر (ع) وارد شد در حالی كه امام صادق (ع) هم حضور داشتند. امام باقر (ع) انگوری نزد آن مرد گذاشتند و فرمودند انگور را كودك خردسال و پیر كهنسال دانه دانه می‌خورند و كسانی كه گمان می‌كنند سیر نخواهند شد سه دانه، سه دانه می‌خورند اما تو دو دانه دودانه بخور كه مستحب است. ظاهرا دو سه دانه را هم با هم شخص بخورد پسندیده است و افراد ضعیف تر با هضم سخت تر باید دانه دانه (با تامل تر) بخورند.

برخی افراد به شیرینی انگور تا حدودی حساسیت دارند مثلا دچار سوزش گلو و حلق شده و در موارد كمتر ممكن است آفت بزنند، كه بحث حساسیت‌ها انفرادی است و عمومیت ندارد و مثلا دچار سوزش گلو و حلق شده و در موارد كمتر ممكن است آفت بزنند.

این افراد واكنش مشابهی را که به خربزه و شیرینی ها و تندی ها خواهند داشت نیز ممکن است نسبت به انگور نیز داشته باشند. لذا این ها می‌توانند برای جلوگیری از این حالت از انگورهای كم شیرین استفاده كنند و یا بدنبال مصرف انگور از شربت سكنجبین متعادل استفاده نمایند.

انگور چون غذاست چاق كننده و مقوی است بنابراین چاقها نباید انگور شیرین زیاد مصرف كنند مگر بجای وعده غذایی و آن هم از نوع ملس و برعكس افراد لاغر بهتر است بیشتر انگور شیرین یا فرآورده های آن مانند شیره انگور میل كنند. مخصوصا افرادی كه خیلی تمایلی به گوشت و غذا ندارند و دچار ضعف می شوند برای جبران نیازمندی های بدن به غذا می توانند از انگور استفاده كنند.

كیفیت خونی كه بدنبال هضم انگور ایجاد می شود بسیار بالا و خوب است و تناسب اجزای خون رابه هم نمی زند. انگور نسبتا سریع جذب شده و انرژی آن به بدن می‌رسد. بنابراین در موارد ضعف و كاهش انرژی بسیاركمك كننده است؛ و لذا خود آن و كشمش یا مویز می تواند قبل از انجام ورزش ها وكوهنوردی تامین كننده سریع و خوبی برای انرژی بدن باشند.

همانگونه كه قبلا گفته شد انگور تا حدود زیادی نفخ ایجاد می كند كه البته هرچه رسیده‌تر و پوست آن نازك تر باشد نفخ آن كمتر است.

اگر همراه نان و پنیر استفاده شود نفخ آن بیشتر است. بنابراین كسانی كه معدهای سرد با هضم های ضعیف دارند یا كلا دچار نفخ هستند بهتر است انگور تازه كمتر استفاده كنند و از انگور مانده كه حالت كشمش دارد استفاده نمایند یا بعد از آن مصرف، گاهی کمی پودر زیره (با یا بدون شکر) بخورند.

بعنوان یك قاعده كلی، میوه ها نباید همراه با آب مخصوصا آب سرد مصرف شوند. این كار باعث فاسد شدن میوه در معده می شود، و میوه تغییر حالت داده و بر اثر آن مواد مضری در بدن ایجاد شده و خوب هضم نمی‌شود.

در طب گفته شده بهتر است انگور بلافاصله پس از چیده شدن مصرف نشود بلكه یكی دو روز بماند و بعد از آن میل شود كه علت آن احتمالا تغییر و تحولاتی است كه داخل انگور رخ داده و نفاخیت آن را كمتر می كند چون انگور هر چه بیشتر بماند رسیده تر شده، رطوبت آن كمتر شده و غلظت مواد غذایی در آن بیشتر می شود.